زبان بدن : ارتباط چشمی

زبان بدن : ارتباط چشمی

در اکثر کشورهای غربی، ارتباط چشمی امری ضروری برای نشان دادن احترام است؛ اما در اکثر نقاط آسیا این امر برعکس است. وقتی به فردی از خاور دور نگاهی که به نظرتان صادقانه است می اندازید، او این حرکت را بی ادبانه و نشانه ی بی احترامی در نظر می گیرید و حس می کند به او توهین شده است.

هنگام صحبت با فردی از خاور دور، از برقراری ارتباط چشمی به جز نگاهی گذرا برای اطمینان از حضور او خودداری کنید. سپس به سرعت جهت نگاه تان را عوض کنید.

همیشه به شیوه ی حرکات افراد دقت کنید. نحوه ی انجام یک حرکت به معنای آن می افزاید. برای مثال، ماریا در ژاپن به همراه همکاری ژاپنی مشغول آماده کردن سخنرانی یک مشتری بود. او از همکارش پرسید آیا از کاری که با هم انجام داده اند راضی است یا نه. همکارش در جواب گفت: “بله، راضی ام.” چند روز بعد برای او خبر آوردند که همکارش از نتیجه راضی نبوده است و می خواهد دوباره روی سخنرانی کار کند. وقتی مازیار از آن ژاپنی پرسید که چرا رضایت خود را از کار بیان کرده در حالیکه اینگونه نبوده است، او در جواب گفت: “اما من حرفم را با چشمان ناراحتم زدم، ماریا.”

در کشورهای اسکاندیناوی و آلمان و بریتانیای کبیر، ارتباط چشمی برای نشان دادن صداقت و اعتماد اهمیت دارد. اگر روزی برای شام به خانه ی یک اسکاندیناویایی دعوت شدید، خود را برای کمی ارتباط چشمی جدی آماده کنید. پس از شام و معمولا طی صرف غذا میزبان لیوانش را بلند می کند، مستقیما به چشم شما و تمام افراد سر میز می نگرد و جمله ی مرسوم را می گوید.

اگرچه نوشیدن در کشورهای اسکاندیناوی شیوه های مختلف دارد، اما مهم ترین نکته ای که باید به خاطر سپرد این است که نگاه مستقیم و طولانی هنگام انجام مراسم ضروری است.

من در دفترم برای کارآموزان یک شرکت بین المللی حسابداری که نمایندگانی از فرهنگ های متفاوت اند، میزگرد هایی برگزار می کنم. بسیاری از شرکت کنندگان آسیایی می گویند که نگاه کردن به چشمان همکار یا مافوق شان کار سختی است؛ زیرا نشانه ی تکبر و بی احترامی از جانب فرد جوان تر است. از طرف دیگر، فرهنگ تجارت جهانی مستلزم برقراری ارتباط چشمی است. بنابراین آنها باید آنقدر تمرین کنند تا بتوانند به آسانی ارتباط چشمی برقرار کنند.

برعکس، غربی ها هنگام ورود به فرهنگی با ارتباط چشمی محدود باید ایجاد رابطه با ارباب رجوع و افراد بالادست و همکار را از طریق برگرداندن نگاه، معمولا به سمت پایین، تجربه کنند.

دوستان دانمارکی مان، اینگ و جسپر، ما را برای یک آخر هفته ی طولانی به خانه ی خود دعوت کردند. آنها شنبه شب یک مهمانی رسمی شام برای چهار نفر از ما و ده دوست دیگر برگزار کردند. هر بار که میزبان بخشنده و دست و دل باز ما لیوانش را بالا می گرفت، مستقیما به چشمان همه ی مهمانان نگاه می کرد و ما هم در پاسخ لیوان خود را بالا می گرفتیم. هیچ یک از ما در برقراری ارتباط چشمی مستقیم با اینگ و جسپر و همچنین سایر مهمانان سر میز مشکلی نداشتیم.

(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)

ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…