دست به سینه ی محکم

دست به سینه ی محکم

یک نشانه ی حتمی اضطراب و نگرانی کنترل شده این است که فرد بازوانش را روی سینه می اندازد و دستش محکم به بازوی بالای می چسبد. در این حالت او گویی خود را در برابر دردسرها مسلح کرده و دو دستی به زندگی گران بهایش چسبیده است. افرادی که در مطب ها یا دندان پزشکی ها منتظرند، معمولا در این حالت دیده می شوند.

اگر بازوان تان را روی هم بندازید و مشت های خود را گره کنید، اینطور به نظر می رسید که آماده ی مبارزه اید. این حالت نشان دهنده ی مخالفت یا موضعی دفاعی است، ممکن است به رفتار تهاجمی منجر شود. در این حالت اگر فک تان قفل و صورت تان قرمز شد، اصلا تعجبی نکنید؛ به یاد داشته باشید که حرکات در ترکیب با یکدیگر دیدگاهی را منتقل می کنند.

اگر فردی که با او صحبت می کنید بازوانش را روی هم انداخته و مشت هایش گره کرده است، دست خود را باز کنید و کف دست تان را با حالتی تسلیم آمیز و بی خطر در معرض نمایش بگذارید. این حالت آرامش بخش است و باعث می شود فرد مقابل موضع تهاجمی اش را تغییر دهد و با مسائل منطقی تر برخورد کند.

حالت دست به سینه و مشت های گره کرده نشانه ی تسلط و اقتدار است. افسران پلیسی که بازوانش را روی هم می اندازند، مایلند مشت هایشان را گره کنند تا رئیس بودن خود را نشان دهند و جدی گرفته شوند. جالب است بدانیم کسانی که اسلحه حمل می کنند، به ندرت بازوان شان را روی هم می اندازند، چرا که به دلیل وجود اسلحه احساس امنیت می کنند.

روی هم انداختن بازوان در حالتیکه انگشت شست بیرون باشد

این حالت هم نشان دهنده ی تشویش و اضطراب است و هم اعتماد به نفس. نگرانی آنها با روی هم انداختن بازوان و اعتماد به نفس و حس آرامش و کنترل آنها با بیرون دادن انگشت شست شان منتقل می شود.

وقتی برای اولین بار گروهی از افراد را ملاقات می کنید، می توانید با رها کردن دست ها و روی هم نینداختن آنها نشان دهید که موقعیت بالاتری نسبت به آنها دارید. با طرف مقابل تان محکم دست دهید، در فاصله ی مناسبی از او بایستید و دست های تان را یا بیندازید یا در موقعیت قدرت قرار دهید؛ یعنی به این شکل که یک دست را در ارتفاع کمر روی دست دیگر بگذارید.

پیشرفت کار ریچارد تا جایی بود که تازگی ها توانست در یک شرکت حقوقی معتبر استخدام شود. گرچه به نظر بسیار باهوش بود و امتیاز بزرگی برای شرکت محسوب می شد، اما به گستاخی و غرور شهرت داشت. ریچارد در جشن وکلایی که به تازگی ترفیع گرفته بودند، بعد از دست دادن با سهامدار اصلی شرکت، بازوانش را روی هم انداخت؛ طوری که هر دو شستش رو به بالا بود و شروع به صحبت کرد.

او در حین صحبت از انگشتان شستش برای انتقال حرف هایش استفاده می کرد. این حالت او نشان می داد که اگرچه ظاهرا اعتماد به نفس بالایی دارد، نیازمند حمایت و حفاظت هم هست.

(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)

ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…