حرکات جهانی
حرکات جهانی، مانند سرخ شدن از خجالت و لبخند زدن و گشادی چشم ها هنگام ترس، در تمام فرهنگ های جهان یک معنا دارد. این حرکات ریشه در ساختار زیست شناسی بشر دارد و به همین دلیل است که در تمام جهان می توان آن ها را باز شناخت.
لبخند زدن
از سواحل عراق تا کرانه های مالیبو انسان ها با قابلیت لبخند زدن متولد می شوند. از همان روزهای آغازین زندگیِ یک نوزاد، ماهیچه های صورتش می توانند باعث بالا رفتن گوشه ی لب و چین خوردن گوشه های بیرونیِ چشم ها شوند و لبخندی آشکار را خلق کنند.
اگرچه هر شخصی لبخند مخصوص به خود را دارد، اما در هر صورت هر کسی که در حال انتقال پیام مثبتی است و ماهیچه های صورتش سالم است، گوشه ی لب هایش را بالا می برد.
ژاپنی ها هنگام خجالت کشیدن درست مانند لحظاتی که شادند لبخند می زنند. زنان جوان در حالی که دستان شان را جلو دهان شان گرفته اند زیر لب می خندند. از ژاپنی انتظار نداشته باشید که به شوخی شما با خنده ای بلند و از ته دل پاسخ بدهند.
سرخ شدن از خجالت
سرخ شدن صورت تان نشان می دهد که خجالت زده شده اید. خون به سمت قفسه ی سینه و گونه ها جریان پیدا می کند، در خود فرو می روید و دل تان می خواهد در جایی پنهان شوید.
برای اینکه بتوانید موقع خجالت جلو سرخ شدن تان بگیرید، چند نفس عمیق از دیافراگم بکشید تا اعصاب تان آرام و جریان خون تان کنترل شود.
گریه
گریه کردن در تمام جهان نشانه ی غمگین بودن است. یکی از اولین حرکات یک نوزاد زمانی که پا به جهان می گذارد، سر دادنِ گریه ای جانانه به دلیل جدا شدن از مکان امن و آرام رحم مادرش است. لازم نیست کسی به او گریستن را یاد بدهد، چرا که به طور غریزی این کار را بلد است.
اگر اشک در چشم تان جمع شده است و می خواهید از ریختن آن روی صورت تان جلوگیری کنید، به نقطه ی تلاقی سقف و دیوار خیره شوید.
شانه بالا انداختن
مردم زمانی شانه بالا می اندازند که بخواهند به نوعی از خود محافظت کنند. در انجام این حرکت به صورت تمام و کمال، سرتان درون شانه های بالا آمده تان فرو می رود، گوشه های لب تان پایین می آید، کف دست تان به بالا می چرخد و ابرو های تان بالا می رود.
بالا انداختن شانه می تواند نشان دهنده ی موارد زیر باشد:
- بی اعتنایی
- تحقیر
- بی اطلاعی
- خجالت کشیدن
برای اینکه بدانید فرد مورد نظرتان در حال ابراز چه دیدگاهی است، باید ببینید قسمت های دیگر بدن او چه حرکتی انجام می دهند.
(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)
ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید