بهانه بی بهانه : انضباط فردی در کارها
بهانه بی بهانه : انضباط فردی در کارها
«رهبران رهبر متولد نمی شوند، ساخته می شوند. و مانند هر چیز دیگری هم ساخته می شوند. یعنی از طریق کار سخت. و این بهایی است که ما برای رهبر شدن یا رسیدن به هر هدف دیگری مجبور به پرداخت آن هستیم.»
احتمالا جز کارتان هیچ بخشی از زندگی تان نیست که رعایت انضباط فردی در آن بیشتر روی آینده تان اثرگذار باشد. اما اگر مانند اکثریت مردم باشید از زمانی که کار خود را در ابتدای صبح آغاز می کنید و تا پایان عصر به انجام آن ادامه می دهید با افراد و وقایعی احاطه می شوید که شما را از انجام مهم ترین کارها باز می دارند.
اما از طریق انجام مهم ترین کارها است که سریعا و به طرز قابل اعتمادی پیشرفت می کنید و به جلو می روید. از یک گروه از مدیران ارشد پرسیده شد که: «مهم ترین ویژگی هایی که یک فرد در شرکت شما باید داشته باشد تا به او ترفیع بدهید چیست ؟»
از میان اینها ۸۵ درصد با هم توافق داشتند که مهم ترین ویژگی ها اینها هستند:
توانایی تعیین اولویت و کار روی فعالیت های با ارزش؛
انضباط برای انجام خوب و سریع کار.
ظاهرا این دو ویژگی برای موفقیت در کار بیشتر از هر کار دیگری که یک فرد می تواند انجام بدهد موثر هستند. کار منضبط و متمرکز، شما را قادر می سازد که مدام و به طور قابل پیش بینی کار بیشتری را انجام دهید، پول بیشتری کسب کرده و سریع تر از یک فرد معمولی در کارتان ترفیع بگیرید.
مربوط و نامربوط را از هم جدا کنید
در مباحث “بهانه بی بهانه” چندین بار اصل پارتو (قانون ۸۰ / ۲۰ ) را مطرح کرده ام. و اینجا هم کاربرد دارد. ۸۰ درصد ارزش دستاوردهایتان از ۲۰ درصد کارهایی که انجام می دهید کسب میشود. بنابراین کار شما این است که این ۲۰ درصد کارهای مهم را شناسایی کرده و بعد قاطعانه روی انجام سریع و خوب آنها تمرکز کنید.
فعلا بیایید به روی دیگر سکه مدیریت زمان خوب نگاهی بیندازیم. روی دیگر این سکه، مدیریت زمان ضعیف است. بر اساس آمار شرکت رابرت هان اینترنشنال، یک کارمند معمولی حدود ۵۰ درصد وقت خود را صرف فعالیت هایی می کند که به کارش مربوط نمی شوند:
۳۷ درصد وقت افراد در محل کار صرف گفتگوهای بیهوده با همکاران در مورد موضوعات شخصی می شود که هیچ ارتباطی با کار افراد پیدا نمی کنند. ۱۳ درصد باقی مانده صرف دیر آمدن، زود رفتن، نهارها و قهوه نوشیدن های طولانی، وبگردی، روزنامه خواندن یا انجام کارهای شخصی در طول روز می شود.
حتی بدتر اینکه وقتی آدم هایی که وقت تلف می کنند می نشینند که کارشان را انجام بدهند وقت زیادی را صرف کارهای کم ارزش می کنند. در نتیجه کار بسیار کمی را به انجام می رسانند که بعد باعث می شود احساس کنند برای جبران کردن تحت فشار دائمی هستند.
متاسفانه اگر وقت تان را در محل کار تلف کنید کار از بین نمی رود. بلکه مدام به آن اضافه می شود مانند بهمنی که در حال سقوط باشد. ضرب الاجل ها نزدیک و نزدیک تر می شوند. و تا زمانیکه نهایتا خودتان را مجبور کنید که در دقیقه نود کارها را انجام دهید اضطراب تان افزایش پیدا می کند و معمولا مرتکب اشتباهاتی خواهید شد که برایتان گران تمام می شوند.
منبع: (بهانه بی بهانه، اثر برایان تریسی)
ادامه ی مقالات بهانه بی بهانه را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید