برای بهبود روابط، جلسات خانوادگی داشته باشید!

برای بهبود روابط، جلسات خانوادگی داشته باشید!

هدف از جلسات خانوادگی فراهم آوردن محیط دوستانه و غیر تدافعی برای دو فرد یا تعداد بیشتری از افراد خانواده است که یکدیگر را دوست دارند و می خواهند آزادانه مسائل خود را مطرح و از صمیم قلب گفتگو کنند.

“محیطی امن” برای گفت و شنود افراد خانواده فراهم کنیم. در این جلسات همه توافق دارند که با دقت زیاد به هر صحبتی گوش بسپارند. هیچ کس اجازه ندارد پیش از رسیدن نوبت خود در صحبت دیگری اخلال ایجاد کند، به آن حمله کند، آن را قطع کند یا از آن انتقاد کند. هیچ کس بهتر یا مهم تر از دیگری نیست. باید با همه یکسان رفتار شود.

در یک جلسه ی خانوادگی می توانید عواملی را که بر شما موثر یا غیر موثر بوده اند با دیگران مطرح کنید. اجازه دارید با صداقت نظر خود را بیان کنید. می توانید با دیگران در مورد مسائلی صحبت کنید که شما را آشفته می کنند و راه حل هایی پیشنهاد کنید. در مورد جنبه هایی از زندگی خانوادگی صحبت کنید که بیشتر می پسندید و آنچه خانواده ی شما را اصلاح می کند، مطرح کنید.

جلسات خانوادگی بسیار التیام بخش هستند. در این دنیای دیوانه، اغلب پیدا کردن وقت برای دور هم نشستن و تبادل نظر کردن و شنیدن صحبت های سایر افراد خانواده مشکل به نظر می رسد.  در عین حال این جلسات عنصر حساس یک خانواده ی موفق است. فرصتی خوب است که با هم باشید، بدانید برای هر یک از افراد خانواده چه اتفاقاتی رخ داده است، با هم صمیمی بمانید یا نزدیک شوید.

فرصتی است که در مورد سایر اعضای خانواده ی خود مطلب بیاموزید، بدانید عوامل محرک آنها چه هستند و عوامل موثر در خوشحالی و ناراحتی آنان چیست. اغلب مواردی پیش می آید که افراد خانواده موارد جدیدی در مورد اعضای دیگر متوجه ی شوند که تا آن موقع نمی دانستند.

در یکی از جلسات، دختر کوچکم مطرح کرد که با “نگاه”های محکم خود او را عصبی می کنم. چون هدف این جلسه، یادگیری از یکدیگر در محیطی غیر تدافعی بود؛ منظور او را کاملا می توانستم درک کنم.

 من قصدی از این “نگاه”ها نداشتم. اگر او این مطلب را در یکی از روزهایی که سخت مشغول کارهای روزانه ام بودم مطرح می کرد، بی تردید منظور او را متوجه نمی شدم؛ اما چون تمام هدف ما از این جمع شدن رشد زندگی خانوادگی بود، من پذیرا و باز بودم و می توانستم به خوبی آن را بیاموزم.

از آن به بعد خیلی مواظب “نگاه”هایم بودم. طی جلسات بعدی از اوپرسیدم: “چطور بودم؟” و او گفت: “خیلی بهتر.” او احساس کرد که به حرفش توجه شده و مورد احترام قرار گرفته است.

طی تعدادی از جلسات خانوادگی که از دوران کودکی به خاطر می آورم با درماندگی های والدینم آشنا شدم و این آشنایی به من کمک کرد تا آنها را مانند سایر افراد جامعه و نه صرفا والدینم، ببینم و این امر حس دلسوزی و دیدم را وسعت بخشید.

جلسات خانوادگی در بروز زخم های درماندگی و یادآوری وجود عشقی مشترک بین شما موثر است. این امر شما را از “بزرگ کردن مسائل کوچک” حفظ می کند، زیرا مجاز نیستید که بگذارید مسائل بی اهمیت به درماندگی های بزرگ تبدیل شوند و به محض وقوع مسائل، آنها را حل و فصل می کنید. شما راه حل های موثر را برای همه ی افراد خانواده میابید.

جلسات خانوادگی، زندگی شما و خانواده تان را کامل می کند و شما را بعنوان اعضای یک خانواده به هم نزدیک می کند. افراد خانواده ی شما چه دو تن باشد چه ده تن، شما را به امتحان کردن این جلسات تشویق می کنم. جلسات مهمی به دست خواهید آورد.

(منبع: از کاه کوه نسازید، دکتر ریچارد کارلسون)

ادامه ی مقالات خانواده ی موفق را دنبال کنید…