بازدارنده ها در تحلیل رفتار متقابل :نکن و مهم نباش
- نکن (هیچ کاری نکن)
پیام “نکن” یا “هیچ کاری نکن” به این معناست: «هیچ کاری نکن، زیرا هر کاری که بخواهی بکنی آنقدر خطرناک است که اگر اصلا هیچ کار نکنی آن وقت در امانخواهی بود.» اگر شخصی در زندگی بزرگسالی دائم از این شاخ بپرد و همیشه احساس کند که به هیچ جا نمی رسد و در ضمن برای آن هیچ کاری انجام ندهد، او شاید این پیام پیش نویس را با خود داشته باشد.
پیام بازدارنده «نکن» یا «هیچ کار نکن» بوسیله والدینی داده می شود که «کودک» درون آنها از اینکه فرزندشان از حوزه حمایت آنان خارج شود به وحشت می افتند که مبادا به او آسیبی برسد. زمینه های وحشت در پیش نویس خود والدین قرار دارد تا اینکه در دنیای واقع وجود داشته باشد. یک پدر یا مادر ممکن است با ترس و وحشت چنین چیزهایی بگوید: «جانی، برو ببین خواهر کوچولوت چکار میکند و بهش بگو نکند.»
- مهم نباش
افرادی که دارای چنین پیامهایی می باشند ممکن است زمانی که از آنها خواسته می شود به نوعی نقش رهبری داشته باشند، احساس ترس و هراس کنند. وقتی که از آنها خواسته می شود که در جمع صحبت کنند دهانشان خشک می شود. در رابطه با حرفه و شغل، شخصی که پیام مهم نباش را پذیرفته است، ممکن است در مقام زیر دست کار خود را بسیار عالی انجام دهد، لیکن یا به دنبال ارتقاء و ترفیع نمی رود و یا زمانی که امکان آن فراهم می شود به نوعی خرابکاری می کند تا آنرا از دست بدهد. نوع دیگری از این پیام بازدارنده، این است: «آن چیزی را که می خواهی، تقاضا نکن.»
این پیام پیش نویسی دیگری است که ناشی از انگیزه های والدینی است که می خواهند فرزندشان را طرد کنند. والدین، به طور غیرکلامی، از حالت نفسانی کودک خودشان این پیام را می دهند: «من تو را تحمل می کنم، فقط تا آنجایی که بدانی که تو و خواسته های تو اهمیت ندارند.»
منبع: (تحلیل رفتار متقابل، یان استورات/ون جونز)
ادامه ی مقالات تحلیل رفتار متقابل را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید