ایراد گیری از کارمندان را کنار بگذارید

ایراد گیری از کارمندان را کنار بگذارید

فرض کنید اگر یکی از افراد تحت نظارت شما، در کار تولیدی خود سستی کند، چه فکری خواهید کرد. وقتی فرد جدیدی که شما عقیده دارید تمام قابلیت ها را حتی بیشتر از انتظار داراست، آنچنان که توقع داشتید خوب کار نمی کند، از خود چه سوالی می پرسید: آیا برای عدم وجود چنین کارآیی به دنبال یک دلیل موجه می گردید، یا از خود می پرسید: “این شخص چه ایراد و اشکالی دارد؟”

اگر سوال آخر را از خود بپرسید، اشکالات زیادی در فرد مورد نظر پیدا خواهید کرد. وقتی ما افراد زیر دست خود را زیر ذره بین قرار می دهیم و به دنبال اشکال در آنها می گردیم، ایرادهای بسیاری پیدا خواهیم کرد.

این مطلب خود به خود اعتماد ما به این شخص و توانایی او، برای انجام کار از بین می برد و اگر یک هنرپیشه ی ماهر نباشیم، بی اطمینانی خود را به این افراد به هزاران طریق ناخودآگاه به دیگران انتقال می دهیم و با این جستجوی پلید یک گروه کامل از کارمندان خود را از دست می دهیم.

مدیران هرگز نباید فردی را که موفقیتش آنها را ناگهان شگفت زده می کند، زیر ذره بین قرار دهند. تنها شکست افراد است که باید باعث تعجب ما شود. پس وقتی دریافتید شخص مورد نظر محکوم به شکست است، باید قرارداد خود را با او فسخ کرده یا او را به جایی منتقل کنید که برایش مناسب تر است.

او را در آن بخش نگه ندارید، تا مرگ تدریجی داشته باشد و از تحقیر شدن به وسیله ی شما آزار ببیند. این شیوه ی عیب یابی بدین ترتیب باعث از بین رفتن روابط شخصی و ایجاد مشکلات برای افراد خارج از دفتر می شود. اگر می خواهید روز یا عصر بدی داشته باشید، سعی کنید این نوع تفکر را درباره ی همسر یا دوست خود نیز داشته باشید.

همین حالا، این شیوه را آغاز کنید و درباره ی ایرادها و اشکال های فردی که دوستش دارید، فکر کنید. هر وقت به تعدادی از حسن های آن فکر می کنید، تقریبا قبل از فکر کردن به فضایل بعدی، یکی از ایرادهای او را پیدا می کنید. اگر این تمرین ساده را انجام دهید، به شما اطمینان می دهم که عصر بسیار بد و به یاد ماندنی خواهید داشت.

اگر طرف دیگر شما هم، به همان نسبت عیب یاب باشد، بهتر است یکی از شما چمدان خود را ببندید، زیرا یک ساختمان برای هر دوی شما جا ندارد.

(منبع: ۱۳ اشتباه مهلک مدیران، رابرت مارویل)

ادامه ی مقالات راهکارهای مدیریتی را دنبال کنید…