انتقال پیام به صورت ناخودآگاه

در ادامه ی آنچه در مقاله ی گذشته در مورد زبان بدن بیان کردیم، امروز  به بررسی هر چه بیشتر این مفهوم می پردازیم.

انتقال پیام به صورت ناخودآگاه

هنگامی که فردی را ملاقات می کنید، بعد از گذشت هفت ثانیه با توجه به حالات چهره و حرکات بدنش می توانید بگویید که چه احساسی نسبت به خود دارد. آن فرد چه از این مسئله آگاه باشد چه نباشد از طریق حرکات و اشارات و اعمالش پیام هایی را منتقل می کند.

وقتی به اتاقی پر از افراد ناآشنا وارد می شوید ، از طرز ایستادن و حرکات و حالات آنها پیام هایی درباره ی عواطف و حس و حال و دیدگاه ها و احساسات شان دریافت می کنید.

در این اتاق، زن جوانی در میان عده ای از هم دوره ای هایش ایستاده است. او وقتی می خندد سرش را به عقب می افکند، دست هایش آشکارا و آزادانه حرکت می کنند و پاهای او به اندازه عرض شانه اش از هم فاصله دارند. این زن تصویری از اعتماد به نفس و شوق زندگی را القا می کند که باعث می شود مردم به سوی او جذب شوند.

در زندگی بارها و بارها ممکن است بخواهید افکار و احساسات تان را مخفی کنید؛ بنابراین به شیوه ای رفتار می کنید که باور دارید ذهنیات شما را مخفی می کند. با این همه نمی دانید که حرکت یا اشاره ی جزئی و افشا کننده ای از سوی شما به سرعت نمایان می شود؛ البته اغلب اوقات چشمی که آموزش ندیده است آن را نمی بیند. اما در هر صورت این پیام را می دهد که آنچه به نظر می رسد، همه چیز نیست. این حرکات و حالات و اشارات ریز زود گذر، به این معنا نیست که قدرتمند نیستند.

مطالعه ی جدید پروفسور آلبرت محرابیان، درباره ی اینکه هنگام ارتباط رو در رو چگونه پیام ها دریافت و پاسخ داده می شوند، نشان می دهد که وقتی بین آنچه گفته شده و شیوه ی رساندن پیام مطابقت وجود نداشته باشد، ۷% از پیام از طریق کلمات، ۳۸% از طریق کیفیت صدا و ۵۵% یعنی درصد بزرگی از پیام از طریق حرکات و اشارات و حالات و وضعیت بدن منتقل می شود.

اگرچه برخی افراد نسبت به ارقامی که محرابیان ارائه داده است معترض اند، اما این نکته بر جای می ماند که زبان بدن و کیفیت صدا به نحو قابل توجهی در معنای پیام نقش دارند و تاثیر روابط ما را تعیین می کنند.

(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)

ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…