الگوی زندگی خوبی باشید
اخیرا تجربه ای با دختر شش ساله ام داشتم که من را به یاد اهمیت این پیشنهاد انداخت. من دوست دارم سهمی کوچک در اجتماع خود داشته باشم. یکی از روش های ساده، جمع آوری زباله و ریختن آن در سطل زباله است که در وقت مناسب انجام می دهم. من سال هاست این کار را انجام می دهم و به فرزندانم اهمیت انجام کوچک ترین عمل برای نگهداری از خیابان ها، پارک ها و نظافت اطراف خانه را، خاطرنشان می کنم.
چند روز پیش من و دخترم به طرف خودروی خود می رفتیم که متوجه مقداری زباله روی زمین و مقابل یک مغازه شدم. در این روز به خصوص من هیچ زباله ای را جمع نکرده بودم. وقتی به خودرو رسیدم متوجه شدم دخترم کنارم نیست. با نگرانی به اطراف نگاه کردم، او را دیدم که مشغول جمع آوری زباله ها و ریختن آنها در سطل زباله است.
آنچه این ماجرا را ارزشمندتر می کرد، سخن او بود که گفت: “پدر چیزی را فراموش نکردید؟”
فرزند داشته باشید یا نداشته باشید، به خاطر سپردن این سیاست مهم است. چه بدانید و چه ندانید، حقیقت این است که ما به نوعی یک الگو هستیم. اعمال ما توسط دیگران رویت می شوند و بر ذهن هوشیار آنها اثر می گذارد. حتی اگر یک عمل تاثیر زیادی بر فردی نگذارد هم به هر حال در مجموع تاثیر خواهد داشت. این بستگی به ما دارد که معلوم کنیم می خواهیم چه نوع الگویی باشیم.
این تصمیم که الگویی خوب باشیم، در بسیاری از جنبه های زندگی به هدایت رفتار و واکنش های شما در مقابل استرس کمک می کند. مثلا من سعی می کنم وقتی در ترافیک و صف طولانی گیر افتاده ام، عصبی نشوم.
من این کار را برای آنکه زندگی را با استرس کمتر تجربه کنم انجام نمی دهم، بلکه می خواهم پیامی برای اطرافیان خود بفرستم: “برای شاد و آرام بودن به کامل بودن زندگی نیازی نیست.”
به سرمشق هایی که به اطرافیان خود می دهید نظری بیندازید. آیا همان سرمشق هایی هستند که دوست دارید به آنها بدهید یا دوست دارید نوع دیگر باشند؟ این سوالی مهم است که باید پاسخ آن را به خود بدهید. این پاسخ می تواند در ایجاد انطباق های رفتاری و دیدگاهی به شما و اطرافیان شما یاری دهد تا زندگی توام با استرس کمتر و معنای بیشتر داشته باشید.
(منبع: از کاه کوه نسازید، دکتر ریچارد کارلسون)
ادامه ی مقالات خانواده ی موفق را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید