گاو بنفش: آیا خاص بودن جسارت می خواهد؟
بیدادگری همیشه خاص نیست. مطمئنا این کار برای رسیدن به هدف ما لازم نیست زیرا گاهی جسارت باعث رنجش می شود. خواننده ی مشهور «اوزی اوسبورن» موفق است. او هر دو خصلت جسارت و خاص بودن را دارد، اما هنرمندی که در یک نمایش، بدن خود را مثل یک خوک با پلیدی آلوده کند این دیگر واقعا نشانه ی بدبختی آشکار اوست. افتادن در دام تبلیغاتی که از بالا تا پایین ردیف شده اند، بستن پاپیون سبز و تبلیغات را با منابع مفتضح پر کردن، کار آسانی است.
بی نزاکتی شاید گاهی به طور اتفاقی به کار آید اما نمی تواند یک راهبرد باشد. بی نزاکتی یک امر ناامید کننده است. غیرمنصفانه، فانتزی، خیالی یا هرچه که باشد، باید هدفی داشته باشد و نیاز است که درون محصول ساخته شده، ریشه داشته باشد.
پروازی به آن سوی کشور داشتم، در این پرواز زن شصت ساله ای را دیدم که تی شرتی از شرکت هوترز به تن داشت که این شعار روی آن نوشته شده بود: «کهنگی اش دلپذیر، درعین حال کثیف هم هست». چیزی که در ارتباط با بی نزاکتی و یا فانتزی بودن شرکت هوترز وجود دارد، این است که توانسته آن قدر فانتزی باشد که برای این خانم، خاص باشد تا این تی شرت را بدون هیچ نگرانی بپوشد.
آیا هرکسی پوشاک هوترز را می پسندد؟ نه هر کسی، و این بخشی از کار است که آن را فوق العاده می سازد. اگر همه کارهای آنها را می پسندیدند، کسالت بار می شد.
نتیجه گیری مهم : مهم نیست که شما چگونه آن را بیان می کنید، مهم سخنی است که می گویید. شما با رفتارهای بد برای مدت کوتاهی می توانید توجه افرادی را که فکر می کنید به شما توجه ندارند، جلب کنید، اما این کار چندان دوام نخواهد داشت و راهبرد طولانی مدتی نیست. بی نزاکتی به تنهایی کاری از پیش نمی برد زیرا عطسه کنندگان سخن مثبتی درباره ی شما نخواهند گفت.
شما احتمالا از اینکه خیلی خجالتی باشید احساس گناه می کنید، اما از جسارت زیاد نه. برای رنجاندن، جسارت کنید. تمرین خوبی است. اما خیلی این کار را انجام ندهید زیرا معمولا کاری از پیش نمی برید، اما روش خوبی است تا احساس کنید در مرز هستید. احساس داشتن هیجان و یا انجام کاری خاص.
منبع: (گاو بنفش، اثر ست گادین)
ادامه ی مقالات گاو بنفش را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید