کنترل های مثبت

کنترل های مثبت

نیت کنترل کننده نوع مثبت اساسا خوب، مفید یا خوشایند است. حتی در واقع به معنای مرسوم کنترل محسوب نمی شود؛ اما از این جهت اهمیت دارد که به ما کمک می کند تا کنترل های مشکوکی را که خود را پشت ظواهر باورپذیر، دلچسب و دلفریب دوستانه پنهان کرده اند بهتر تشخیص دهیم. هدیه دادن به دیگران یا به شیوه ای خوشایند غافلگیرشان کردن با کنترل نوع اول تطابق دارد؛ اما هدیه دادن یک جعبه خالی به کودک برای جشن تولدش و با صدای بلند به دلخوری اش خندیدن کنترل نوع اول نیست حتی اگر آن فرد بالغ خلاف این نظر را داشته باشد.

کنترل مثبت، حاوی نیتی خیر است و در تضاد با باج خواهی و شانتاژ است. حتی وقتی یکی از والدین بر فرزندش کمی فشار می آورد تا او را به شستن منظم دندانهایش وادار کند، یا هنگامی که پرستاری در حالی که   مثل این که «نترسید، هیچ دردی احساس نمی کنید» را به شما می گوید، باز پای نیتی خوب و خوشایند و اقناعی شیرین در میان است. اقناع شیرین نیز جزو کنترل های مثبت است. سخنانی آرامش بخش یک مادر می تواند بچه اش را که از انجام دادن تکالیفش سر باز می زند با گفتن این جمله تحریک کند: اگر تکالیفت را تا قبل از ظهر تمام کنی، می توانی تمام بعداز ظهر کاری را که دوست داری انجام دهی وگرنه تمام روزت را بدون آن که از آن لذت ببری خواهی گذراند.
ما همچنین می توانیم با نشان دادن جنبه های مثبت چیزی که مورد پسند افراد نیست به کاری تحریکشان کنیم: «گوش کن، من نمیتوانم سر ساعت پیش بینی شده به خانه برگردم چون مجبورم در اداره بمانم.. میدانم که این ناراحت کننده است اما با این کار می توانم جمعه برای رفتن به تعطیلات آخر هفته زودتر به خانه برگردم.»
به این کار چانه زنی، سیاست به خرج دادن، توصیه ساده یا متقاعد کردن می گویند که باز هم کنترل محسوب می شود، اما این کار با کنترل نوع اول مطابقت دارد زیرا نیت مهربانی کردن است و کنترل کننده قبل از هر چیز به دنبال خیر و صلاح شخصی است که کنترل می شود. برعکس، اگر کسی بخواهد به شما بقبولاند که چیزی برایتان خوب است در حالی که شما میدانید چنین نیست یا خلاف آن را احساس می کنید، مطمئن باشید

منبع: بازیچه ی دست دیگران نباشید (ژاک ریکارد)

سری مقالات بازیچه دست دیگران نباشید را دنبال کنید