معنی دست های در هم قفل شده در زبان بدن

معنی دست های در هم قفل شده در زبان بدن

ممکن است تصور کنید قفل کردن دست ها حرکتی مثبت است، چرا که شما را کنترل گر و مسلط نشان می دهد. اما دقت کنید؛ تحقیقات نشان می دهد این حرکت علاوه بر نشان دادن اعتماد به نفس، به معنای ناامیدی یا بدخواهی هم هست و بیانگر این است که فرد نگرشی منفی دارد. با گره زدن دست ها در هم نشان می دهید چیزی را پنهان کرده اید که نمی خواهید آن را نشان دهید.

البته شاید برخی افراد بگویند وقتی دستان شان را جلوی کمرشان یا روی میز قف کرده اند، احساس راحتی می کنند. اما چون این کار نیز مانند بیشتر حرکات دیگر ناخودآگاه است، مطمئن باشید دلیل آن چیزی بیش از صرفا راحتی است.

دفعه ی بعد که در جلسه ای حضور داشتید که در آن گوینده یه هیچ یک از حاضران اجازه ی صحبت نمی دهد، به حالت دست بقیه ی حضار نگاه کنید. آنها احتمالا دستان شان را در هم گره می کنند تا وقتی بالاخره یک نفر حرف گوینده را قطع کند و در آن لحظه دستان شان را باز می کنند.

اگر با کسی صحبت می کنید که دستانش را در هم قفل کرده، مطمئن باشید احساسات منفی و آزار دهنده و ناامید کننده ای دارد. هر کاری که می توانید انجام دهید تا او را وادارید انگشتان درهم قفل شده اش را باز کند و کف دستانش را در معرض دید بگذارد. هرچه بیشتر فردی دستانش را در حالت بسته نگه دارد، نگرش های منفی به مدت بیشتری در او باقی می ماند.

تحقیقات نشان می دهد هرچه دستان قفل شده بالاتر قرار بگیرند، حالت منفی در فرد شدیدتر است. بنابراین اگر رئیس تان آرنج هایش را به میز تکیه داده و دستانش را جلوی صورتش به هم فشرده باشد، به احتمالا زیاد صحبت کردن با او بسیار مشکل خواهد بود.

او با قرار دادن دست ها نزدیک دهان نشان می دهد از که از بیان سخنانش خودداری می کند. مراقب باشید او را وادار به صحبت نکنید؛ چرا که ممکن است دستانش را از هم باز کند و حرف هایی را که در خود نگه داشته است به زبان آورد.

آنی، تاجری مصمم، حسابگر و باهوش است. او هم زمان روی پروژه های زیادی کار می کند که همه ی آنها نیازمند تمرکزند. او برای کارکنانش ارزش زیادی قائل است و همیشه باید در طول هفته دقایق کوتاهی را صرف مکالمه های شخصی با آنها کند. اکثر کارمندان می دانند که اگرچه آنی حقیقتا نسبت به آنها حسن نیت دارد، از آنها انتظار دارد اصل مطلب را بیان کنند وخیلی وارد جزئیات نشوند.

نایگل ۱۶ ساله برای آنی کار می کند و به گپ زدن و پر حرفی علاقه ی زیادی دارد. او اغلب به همین منظور وارد دفتر آنی می شود. آنی به محض دیدن او آرنج هایش را روز میز می گذارد و دستانش را جلوی صورتش قفل می کند. او در حقیقت سدی جلوی خود ایجاد می کند تا مانع از نزدیک شدن بیش از حدِ او به خود شود و همچنین از افشای چیزی که بعدا از آن پشیمان می شود خودداری کند.

اگرچه نایگل از معنای این حالت آگاه نیست، منشی آنی می داند که این حرکت قطعا نشان دهنده ی ناامیدی و ناراحتی اوست. پیش از آنکه آنی احساسش را بگوید و صحبت را تمام کند، منشی برای حمایت از او و توجه به احساسات نایگل فرصت کوتاهی به نایگل می دهد تا با آنی صحبت کند.

(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)

ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…