مقابلۀ فردی با فرسودگی شغلی

مقابلۀ فردی با فرسودگی شغلی

بهترین روش جهت اجتناب کارفرمایان از گرفتار کردن کارکنان به فرسودگی شغلی این است که به آن‌ها کمک نمایند تا در حد معقول، به اهداف خود برسند. در یک جمله، می‌توان گفت که؛ آنچه برای افراد بهترین است، باید برای سازمان هم بهترین باشد.

مقابله با فرسودگی شغلی زمانی مؤثر است که این سیاست همزمان در سطح فردی، گروهی و سازمانی به اجرا درآید.

در زیر چند توصیه جهت پیشگیری و درمان فرسودگی شغلی، به کارکنان سازمان‌ها پیشنهاد می‌شود:

۱. ((نه)) گفتن را یاد بگیرید:

با نه گفتن در برابر تقاضایی که مورد علاقۀ شما نیست یا عملاً قادر به پاسخگویی به یک تقاضا نیستید، می‌توانید شدت و سختی امور را برای خود، کمتر کنید. برای مثال، تقاضاها و کارهای اضافه برای سازمان را کاهش دهید.

۲. از گوشه گیری و انزوا پرهیز کنید:

اصرار نداشته باشید که کارها را به تنهایی انجام دهید. صمیمیت خود را با دوستانتان و کسانی که دوستشان دارید، افزایش دهید. نزدیکی به دیگران نه تنها افکار جدیدی را برای شما به ارمغان می‌آورد، بلکه راهی برای دور شدن از افسردگی و هیجان‌های منفی، خواهد بود.

۳. به دیگران بیش از حد لزوم، اهمیت ندهید:

اگر فکر شما به طور معمول در رابطه با مشکلات دیگران و مسئولیت‌های آن‌ها مشغول است، سعی کنید تا حدی که می‌توانید، به آنان کمک کنید. در عین حال، به فکر رفع مشکلات و رشد و بهبود خود نیز باشید.

۴. به قدرت و منزلت واقعی خود، پی ببرید:

سعی کنید تا ارزش‌ها و موقعیت‌های مثبت خود را تشخیص دهید و موارد ضروری را از موارد غیرضروری، مجزا سازید. با انجام دادن این عمل، نیرو و زمان خود را ذخیره می‌کنید و تمرکز بیشتری را نیز به دست می‌آورید.

۵. ترس و اضطراب بیهوده را از زندگی خود حذف کنید:

سعی کنید تا ((ترس‌های پیش‌گویانه)) را به حداقل برسانید؛ چرا که این ترس‌ها، اوضاع، احوال و شرایط را تغییر نخواهند داد. فکرتان را هرچه کمتر به ترس و اضطراب مشغول کنید. اگر بتوانید زمان بیشتری را برای تقویت فکری خود اختصاص دهید، روحیۀ شما بهتر خواهد شد.

۶. از انکار کردن، جلوگیری کنید:

به واقعیت‌ها و توانایی‌های جسمی خود توجه نشان دهید. توان جسمی و روانی خود را بشناسید و بدانید تا چه میزان می‌توانید کار کنید و چه موقع باید استراحت کنید.

۷. سختی‌های زندگی را از میان بردارید:

مسایل و معضلاتی را که باعث تجمع سختی‌ها و مشکلات کاری برای شما می‌شوند، شناسایی کنید و با تعقل و دوراندیشی، فشارهای مربوط به مشکلات را کاهش دهید.

۸. سعی کنید مسایل را از هم تفکیک کنید:

یاد بگیرید تا وظایف خود را چه در خانه و چه در محیط کار، تفکیک نمایید؛ به افراد مختلف(اعضای دیگر خانواده یا افراد تحت نظارت در سازمان) وکالت و مسئولیت بدهید. در این صورت، خودتان را از تداخل بی مورد یا اضافی در کارها و مسئولیت‌ها، حفظ خواهید کرد.

۹. شرایط و محیط خود را تغییر دهید:

اگر یک موقعیت شغلی، ارتباطی یا وجود شخصی در محیط کارتان باعث ایجاد پریشانی در شما گردیده است، سعی کنید آن شرایط را تغییر دهید و در صورت لزوم، حتی آن محیط را ترک کنید.

۱۰. قوۀ تخیل خود را تقویت کنید:

به یاد آورید که چه لحظات خوشی را در طول زندگی خود داشته‌اید و همواره زیبایی‌های زندگی را در نظر، مجسم نمایید.

۱۱. مراقب بدن خود باشید:

هرگز غذایی را که می‌بینید برای بدن شما ضروری است، از فهرست غذایی خود حذف نکنید. ضمناً؛ از رژیم‌های سخت غذایی پرهیز نمایید، از خواب خود نکاهید، در صورت نیاز به پزشک مراجعه کنید و بالاخره، مراقب سلامتی و تغذیۀ خود باشید.

۱۲. یاد بگیرید که خود را در حد اعتدال نگه دارید:

سعی کنید زندگی خود را متعادل نگه دارید و به یاد داشته باشید که نیروی هر یک از ما حد و اندازۀ معینی دارد و این محدودیت را مد نظر قرار دهید. در نظر داشته باشید که در هر مرحله از زندگی، صرف چه میزان نیرو، مورد نیاز خواهد بود. پس از آن، سعی کنید توازن و تعادلی را بین کار، عشق، لذت و استراحت، برقرار کنید.

(منبع: بهداشت روانی در محیط کار تألیف پروفسور محمود ساعتچی)