قدرت بیان : نحوه برقراری ارتباط
افراد موفق در برقراری ارتباط همیشه به تأثیر زبان بدن در میزان پذیرش پیامی که می خواهند انتقال دهند، توجه می کنند. اگر هنگام صحبت کردن دست هایتان را از دو طرف آویزان کنید، کف دست هایتان رو به بیرون و باز باشد و با لبخندی روی چهره، مستقیم به مخاطبانتان نگاه کنید، آنها احساس راحتی می کنند و درست همان طور که اسفنج، آب را جذب می کند آنها هم پیام شما را جذب می کنند.
اما اگر چهره تان جدی و عبوس باشد و دست به سینه باشید، یا تریبون را محکم بگیرید، شنوندگان طوری واکنش نشان می دهند که گویی والدینشان از دست آنها عصبانی هستند و آنها را سرزنش می کنند. در نتیجه، آنها افکارشان را پنهان می کنند، حالت تدافعی به خود می گیرند و در مقابل پیام شما و تلاشتان برای ترغیب آن ها جهت تفکر و اقدام متفاوت مقاومت می کنند؛
پس زبان بدن بسیار مهم است. چون من سخنرانی های متفاوتی برای مخاطبان مختلف انجام داده ام، سخنرانان همواره نظر مرا درباره سخنرانی یا سمیناری که ارائه داده اند، جویا می شوند. در چنین مواقعی از انتقاد پرهیز می کنم؛ چون افراد معمولا نسبت به نظرات منفی و منتقدانه بیش از حد حساس هستند. با این وجود، جالب است که همیشه به آنها توصیه می کنم: ” آرام صحبت کنید، مکث کنید، و بین نکات و جمله ها لبخند بزنید.”
یک نکته شگفت آور دیگر این است که تعداد زیادی از سخنرانان به این توصیه توجه می کنند و به تفاوت فوری و مثبت در واکنش مخاطبان پی می برند. وقتی آرام صحبت می کنید، واژه هایتان واضح تر و رساتر به نظر می رسند. به علاوه، لحن صدایتان هم خوشایندتر و لذت بخش تر می شود. وقتی لبخند می زنید، گویی اشتیاق، صمیمیت و تمایل تان را به اطرافیان منتقل می کنید. این امر باعث می شود آن ها احساس آرامش کنند و پیام شما را راحت تر بپذیرند.
ساختار ساده سخنرانی های کوتاه
یک ساختار ساده سه بخشی وجود دارد که می توانید برای طراحی هرگونه سخنرانی آن را به کار بگیرید. برای یک سخنرانی یک دقیقه ای یا ۳۰ دقیقه ای می توانید از این الگو استفاده کنید.
- بخش اول
بخش اول، مقدمه است. کافی است به مخاطبانتان بگویید قصد دارید درباره چه چیزی صحبت کنید. به عنوان مثال، می توانید بگویید:
از این که این جا هستید متشکرم. طی چند دقیقه آینده می خواهم درباره سه شکلی که امروزه صنعت با آنها رو به رو است و کارهایی که می توانیم در ماه های آینده انجام دهیم تا شرایط به نفع ما تغییر کند، صحبت کنم.» این مقدمه، زمینه را فراهم، مخاطبان را آماده و خط مشی سخنان شما را تعیین می کند.
- بخش دوم
بخش دوم این است که چیزی را که در مقدمه قول داده اید، به مخاطبان بگویید. این کار می تواند شامل یک، دو یا سه نکته باشد. اگر سخنرانی تان کوتاه است، فقط باید شامل سه نکته اصلی باشد که در یک زنجیره بسط یافته اند. به عنوان مثال، می توانید بگویید: «ما با رقابت رو به افزایش، افت سود و سلیقه های متغیر مشتریان روبه رو هستیم. اجازه بدهید هر یک از این مسائل و راه های رسیدگی مؤثر به آنها را به ترتیب بررسی کنیم.»
- بخش سوم
بخش سوم صحبت های شما، خلاصه ای از چیزهایی است که به مخاطبان گفته اید. نباید از آنها توقع داشته باشید تمام چیزهایی را که گفته اید، همان بار اول حفظ کنند. مرور، جمع بندی و تکرار برای شنوندگان مفید و لذت بخش است. به عنوان مثال، می توانید بگویید:
به طور خلاصه، برای از بین بردن رقابت رو به افزایش، باید کیفیت محصولات و سرعت ارائه آنها به مشتریان را افزایش دهیم. برای از بین بردن بازارهای رو به تنزل باید وارد بازارهای جدید شویم و برای جذب مشتریان جدید، محصولات بیشتری ارائه دهیم. برای رویارویی با سلیقه های متغیر مشتریان، باید محصولات و خدماتی ارائه دهیم که مشتریان هم اکنون آن را می خواهند، نه چیزهایی که در گذشته می خواستند. با پای بندی به این سه هدف، نه تنها در بازار پابرجا می مانیم، بلکه در دوران هیجان انگیز در آینده نیز ترقی می کنیم. متشکرم.»
منبع: (قدرت بیان، حرف بزن تا برنده شوی، اثر برایان تریسی)
ادامه ی مقالات قدرت بیان را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید