دینامیت موفقیت : انرژی خود را افزایش دهید
انرژی امروز شما چقدر بوده است؟ آیا صبح، چشمان خود را مشتاقانه گشودید تا به سراغ وظایفتان بروید؟ آیا با میل قلبی از پشت میز صبحانه برخاستید؟ و اینکه آیا کارتان را با اشتیاق و دلگرمی همراه ساختید؟ نه؟ شاید به خاطر این است که توان و نیروی لازم را ندارید. شاید قبل از شروع روز، احساس خستگی می کنید و بی آنکه لذتی از کار خود ببرید، آن را با اکراه انجام می دهید. اگر چنین است، کاری باید کرد.
«ورنون ولف»، مربی دو میدانی دبیرستانی در «فنیکس» آریزونا، در این زمینه، خبره و با تجربه است و می تواند به ما کمک کند. او یکی از برترین مربیان در آمریکاست و تحت تعلیمات او، بسیاری از دانش آموزان در «فنیکس»، رکوردهای بی نظیری از خود به جا گذاشته اند. اما او چگونه این ستاره های موفق را تعلیم می دهد؟ ولف از دو نسخه متفاوت بهره می برد.
او به شاگردانش یاد می دهد که بدن و ذهنتان را همزمان کنترل و هدایت کنند.
او می گوید: «اگر باور داشته باشید که می توانید کاری را انجام دهید، در بیشتر موارد، موفق خواهید شد. این یعنی غلبه ذهن بر جسم. شما دو نوع انرژی دارید: جسمی و ذهنی – روحی. نوع دوم، مهم تر است، زیرا در هنگام نیاز می توانید به وسیله سطح نیمه هوشیار ذهنتان، انرژی کافی تولید کنید. مثلا به داستان موفقیت افرادی توجه کنید که در شرایط سخت عاطفی توانستند قدرت، مقاومت و شکیبایی فراوانی از خود نشان دهند.
مردی در یک تصادف رانندگی در زیر چرخ های خودرو گیر کرده است. همسر نحیف او در آن لحظه پر اضطراب و ترس، آن قدر انرژی به دست می آورد که می تواند خودرو را بلند کند و همسرش را نجات دهد! یا مثلا فردی دیوانه که ذهنش تحت تأثیر طغیان سطح نیمه هوشیار است، می تواند اشیا را بشکند و نابود کند. دکتر کورتون، عقاید بحث برانگیزی در باره میزان انرژی بدن انسان دارد.
طبق گفته او، عقایدش بر روی بدن تمام افراد، چه ورزشکار و چه غیر ورزشکار، کارساز است. او قادر است سرعت دوندگان را بیشتر از دیگران کند. دکتر کورتون می گوید: «هیچ دلیلی ندارد که یک فرد ۵۰ ساله، به اندازه ۲۰ سالگی اش، آمادگی جسمانی نداشته باشد. البته باید راه تمرین کردن و آموزش دادن به بدنش را بداند.» سیستمی که دکتر کورتون از آن سخن می گوید، متکی بر دو اصل است:
تمام بدن را تمرین دهید.
هر جلسه، با تحت فشار قرار دادن بدنتان، مقاومت خود را افزایش دهید.
او می گوید: «هنر شکستن رکورد در این است که بیشتر مایه بگذارید: بیشتر کار کنید و کمتر استراحت نمایید.» دکتر کورتون در آزمایش های آمادگی جسمانی ستارگان دو میدانی در اروپا با «راجر بنیستر» آشنا شد. او متوجه شد که بدن «بنیستر» از برخی جهات، فوق العاده آماده است. مثلا اندازه قلبش نسبت به اندازه بدنش ۲۵ درصد بزرگ تر بود، اما از جهات دیگر، بدن «بنیستر» درست مثل یک انسان معمولی بود.
«بنیستر» به نصیحت دکتر کورتون گوش کرد و روی تمام بدنش کار کرد. او راه کنترل و هدایت ذهنش را در کوهنوردی یافت تا جایی که با نحوه برخورد با موانع نیز آشنا شد. همچنین آموخت که اهداف بزرگ را به هدف هایی کوچک تقسیم کند. او محاسبه کرد که دیگران، مسیری یک مایلی را با اختلاف یک چهارم زمان، سریع تر از او می پیمایند.
لذا خودش را طوری تمرین داد که هر چهار قسمت از یک مایل را جداگانه بدود. طی تمرینات، او یک چهارم مایل را با سرعت می دوید و بلافاصله در یک چهارم دیگر، به طور نرم به دویدن می پرداخت. سپس یک چهارم بعدی را سریع می دوید. هر بار، یک چهارم مایل را در ۵۸ ثانیه یا کمتر می پیمود. ۵۸ را در ۴ ضرب کرد که شد ۲۳۲ ثانیه، یا به عبارتی ۳ دقیقه و ۵۲ ثانیه. او با تمام وجود می دوید و بعد استراحت می کرد. هر بار، میزان خستگی اش را کمتر می کرد و به تعویق می انداخت تا نهایتا در یک مسابقه بزرگ توانست مسیر مذکور را در زمان ۳ دقیقه و ۵۹ ثانیه و ۶ صدم ثانیه بدود. دکتر کورتون به او آموخت که هر چه مقاومت بدن افزایش یابد، در مقابل سختی ها دوام بیشتری می آورد. به عقیده او، کلماتی نظیر فرسودگی بدن و خستگی ناشی از ورزش بیش از حد، فقط در افسانه ها واقعیت دارد.
منبع: (دینامیت موفقیت، ناپلئون هیل/کلمنت استون)
ادامه ی مقالات دینامیت موفقیت را دنبال کنید…
سلام ممنونم از سایت خوبی که دارید