تمام قوانین نانوشته زندگی اداری را بشناسید
در هر محیط کاری، خروارها قانون نانوشته وجود دارد. می توان از ساده ترین آنها اینطور یاد کرد؛ قوانینی نظیر: چه کسی “اجازه دارد” از کدام آسانسور، ناهارخوری، دستشویی، راهرو، استفاده کند و انوع پیچیده ی این قوانین هم نظیر: چه کسی مسئول کلید صندوق، فتوکپی، قفسه ی لوازم التحریر و نوبت بندی تعطیلات است.
اغلب عجیب ترین افرادی را که می شناسم وظایفی داشتند که هرگز از طرف کسی به آنها محول نشده بوده است. در اداره ای کار می کردم که یک مترجم سوئیسی، مسئولیت نوبت بندی تعطیلات را بر عهده داشت. چرا؟ خدا می داند. شما باید تعطیلی خود را به تایید او می رساندید و از او اجازه می گرفتید. البته هر زمان هم که پرسیدم: چرا او؟ گفتند: همیشه اینطور بوده است که مترجم ها این مسئولیت را بر عهده داشتند.
احمقانه و عجیب بود. سرپرست من بود که باید این کار را انجام می داد، ولی تصور می کنم او هم از اینکه این مسئولیت سنگین را از شانه اش برداشته اند، راضی و خشنود بود.
اگر مدتی است که مشغول انجام وظیفه هستید، تاکنون باید این قوانین را شناخته باشید و اگر تازه کار هستید باید در کشف این نانوشته ها تلاش کنید. شاید می پرسید این قوانین چه فایده ای دارند؟ شباهت زیادی با انجمن ها و اتحادیه های صنفی قدیم دارند که با یک کتاب قوانین نامفهوم مدت ها کار می کردند و مدیریت یا هرگز آنها را درک نکرده یا واقعا نمی دانسته است.
شما با آگاهی از این قوانین نانوشته، می توانید نسبت به هر کس دیگری برتری یابید.
در گذشته برای کار در اداره ای بودم، آنجا صبح ها مبتدی ترین کارمند برای رئیس ارشد قهوه می برد. قانون نانوشته این بود که فرد مبتدی در حینی که رئیس مشغول نوشیدن قهوه بود، منتظر می ماند. البته او “مجبور” به این کار نبود، بلکه از او انتظار می رفت. آن فرد مبتدی من بودم که به مدت پنج دقیقه هر روز از تمام توجه رئیس برخوردار بودم. کنار مافوق ترین بودم و از آن بهره می بردم.
(منبع: قانون موفقیت در بازار کار، ریچارد تمپلر)
ادامه مقالات موفقیت در بازار کار را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید