به ۲۰ درصد افراد برتر بپیوندید؛ اصل پارتو
به ۲۰ درصد افراد برتر بپیوندید؛ اصل پارتو
در جامعه ما ۲۰ درصد افراد ۸۰ درصد پول ها را کسب می کنند و از ۸۰ درصد ثروت و پاداش های موجود استفاده می کنند. این «اصل پارتو» از اولین باری که در سال ۱۹۸۵ توسط ویلفردو پارتو ارائه شد بارها به اثبات رسیده است.
” اولین هدف شما در کارتان باید این باشد که به ۲۰ درصد افراد برتر در حرفه خودتان بپیوندید. “
در قرن بیست و یکم دانش و مهارت، پاداش هایی را با خود به همراه دارند. هرچه دانش بیشتری کسب کنید و مهارت بیشتری به کار ببرید لیاقت و ارزشتان بیشتر خواهد شد. هرچه در کاری که انجام می دهید بهتر شوید توانایی شما در کسب درآمد بیشتر می شود. درست مثل بهره مرکب. متاسفانه اکثر مردم یعنی همان ۸۰ درصد غیر برتر، برای بهبود مهارت هایشان تلاش کمی می کنند یا اینکه اصلا هیچ تلاشی نمی کنند. بر اساس آنچه که جفری کالوین در کتاب به استعداد بیش از حد بها داده اند می گوید، اکثر مردم در اولین سال استخدام شان کارشان را یاد می گیرند و دیگر هرگز بهتر نمی شوند.
“فقط افراد برتر در هر حوزه هستند که متعهد به پیشرفت مداوم هستند.”
شروع با هیچ
جالب است که تقریبا هر کسی به همین شکل زندگی اش را شروع می کند یعنی با دارائی کم یا اصلا بدون هیچ دارائی کارش را شروع می کند. تقریبا همه ثروت های کلانی که در حال حاضر در آمریکا و تمام جهان وجود دارند به نسل حاضر مربوط می شوند. این یعنی اکثر مردم با دارائی کم یا با هیچ دارائی کارشان را شروع کرده اند و تمام چیزهایی را که در حال حاضر دارند خودشان کسب کرده اند.
ثروتمندترین مردم در آمریکا تقریبا به طور کامل مولتی میلیاردرهایی هستند که همه ثروت شان را خودشان کسب کرده اند و چیزی به ارث نبرده اند. این در مورد آمریکایی های ثروتمندی همچون بیل گیتس، وارن بافت، لری الیسون، مایکل دل و پاول آلن صدق می کند. حدود ۸۰ درصد میلیونرها یا مولتی میلیونرها با دارایی بسیار کمی آغاز کرده اند و اغلب آنها در ابتدا بی پول بوده اند. گاهی ابتدا عمیقا در قرض و بدهی فرو رفته بودند و از مزایای اندکی برخوردار بودند.
مانند سام والتون که در زمان مرگ بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار ثروت داشت. چرا این افراد توانسته اند این همه درآمد داشته باشند در حالیکه دیگران دستاوردهای اندکی داشته اند؟ توماس استنلی و ویلیام دانکو در کتاب مشترک شان که میلیونر همسایه نام دارد در طول بیش از ۲۵ سال با بیش از ۵۰۰ میلیونر مصاحبه کرده و زندگی ۱۱ هزار میلیونر را مورد مطالعه قرار داده اند.
این دو از آنان پرسیدند در حالیکه اکثر افرادی که دور و برشان بودند در حال دست و پنجه نرم کردن با زندگی بودند، چه شد که فکر کردند می توانند به استقلال مالی دست پیدا کنند. حدود ۸۰ درصد این میلیونرها با جملاتی شبیه به این پاسخ دادند که: «من تحصیلات بهتر یا هوش بیشتری نداشتم اما مایل بودم سخت تر از دیگران کار کنم.»
منبع: (بهانه بی بهانه، اثر برایان تریسی)
ادامه ی مقالات بهانه بی بهانه را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید