بهانه بی بهانه : قانون سه اولویت
بهانه بی بهانه : قانون سه اولویت
وقتی به کارآفرین ها، مدیران و صاحبان بنگاه های اقتصادی آموزش می دهیم به آنها تمرینی می دهیم که برای کمک به آنها در جهت دو برابر کردن کارآمدی، عملکرد و دستاوردهایشان در طول ۱۲ ماه و گاهی طی ۳۰ روز طراحی شده است. این تمرین ساده است و به این شکل انجام می شود. اول از تمام کارهایی که در طول یک هفته یا یک ماه انجام می دهید فهرستی تهیه کنید. فهرستی از کارهایی که از ابتدا تا انتهای هفته انجام می دهید. همه کارها را چه کوچک باشند و چه بزرگ یادداشت کنید. از جمله چک کردن ایمیل و پاسخ دادن به تلفن ها.
سپس این فهرست را مرور کرده و این سوال کلیدی را از خودتان بپرسید:
«اگر می توانستم در تمام طول روز فقط یکی از کارهایی را که در این فهرست آمده است انجام بدهم کدام یک از این کارها است که بیشترین ارزش را برای شرکت من دارد؟»
در حالیکه فهرست را مرور می کنید احتمالا خودتان متوجه پاسخ صحیح خواهید شد. پاسخ هرچه هست یک دایره دور آن بکشید. سپس سوال دوم را بپرسید:
«اگر می توانستم در تمام طول روز فقط دو مورد از کارهای این فهرست را انجام بدهم دومین کار کدام بود؟»
مجددا فهرست را مرور کرده و دومین کار ارزشمند برای شرکت تان را پیدا کنید. در آخریک بار دیگر این سوال را بپرسید:
اگر می توانستم در تمام طول روز فقط سه مورد از کارهایی را انجام بدهم که در این فهرست وجود دارند. سومین مورد چه می تواند باشد؟»
ما به این، «قانون سه اولویت» می گوییم.
بر اساس قانون سه اولویت، سه کار اصلی هستند که شما انجام می دهید که ۹۰ درصد یا بیشتر برای شرکت یا سازمان شما ارزشمند هستند. کار شما این است که آن سه کار مهم را پیدا کنید و خود را موظف کنید که در تمام طول روز مشغول انجام آنها شوید. همه کارهای دیگرتان جزء وظایف حمایتی، مکمل، لذت بخش یا بی فایده هستند. آنها کارهای کوچکی هستند که شما به صورت ناآگاهانه و به منظور دوری کردن از انجام کارهای بزرگ، سخت و مهمی که تفاوت بزرگی در کارتان ایجاد می کنند، به انجام آنها مشغول می شوید.
نرخ درآمد ساعتی خود را محاسبه کنید
یک راه دیگر برای دو برابر کردن درآمدتان استفاده از روش «نرخ ساعتی»، برای محاسبه ارزش فردی تان و کاری است که هر ساعت از وقت تان را به انجام آن اختصاص می دهید. ابتدا تعیین کنید به ازای هر ساعت کار چقدر پول در می آورید. شما باید این کار را با تقسیم درآمد سالیانه تان بر عدد ۲۰۰۰ انجام بدهید.
به عنوان مثال اگر درآمد سالانه شما ۵۰ هزار دلار باشد و این رقم را بر ۲۰۰۰ تقسیم کنید به رقم ۲۵ دلار می رسید که نرخ ساعتی شماست. اگر ۱۰۰ هزار دلار در سال درآمد دارید در صورت تقسیم کردن این رقم بر ۲۰۰۰ به نرخ ساعتی ۵۰ دلار می رسید. نرخ ساعتی شما هرچه هست از آن ساعت به بعد با خودتان عهد ببندید فقط کارهایی را انجام بدهید که ارزش آنها به اندازه نرخ ساعتی شما یا بیشتر باشد. از انجام کارهایی که فرد دیگری می تواند با دریافت دستمزدی کمتر از دستمزد شما انجام بدهد خودداری کنید. وقتی کارهای مهم تان روی هم انباشته می شوند وقتتان را با انجام دادن کارهای کم ارزش یا بی ارزش هدر ندهید.
منبع: (بهانه بی بهانه، اثر برایان تریسی)
ادامه ی مقالات بهانه بی بهانه را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید