برنامه ی تبلیغاتی “چه خبر؟” Whassup بادوایزر
هیچ تکیه کلام تبلیغاتی ای به سرعت “چه خبر؟” بادوایزر مشهور نشد. این آگهی بیشتر از هر برنامه ی تبلیغاتی دیگری در دنیا جایزه برده است. از جمله، جایزه ی بزرگ بهترین آگهی تلویزیونی در فستیوال فیلم های تبلیغاتی کن.
مجله ی عصر تبلیغات از همهمه ای که بعد از اعلام برنده در کن برپا شد چنین گزارش داد: ” سری شش تایی آگهی های ماءالشعیر بادوایزر آنقدر نزد بینندگان جشنواره محبوبیت داشت که بعد از تمام شدن بخش جوایز نوشیدنی ها، مردم هنوز جمله ی تبلیغاتی بادوایزر را فریاد می زدند.”
یکی از اعضای هیات داوران تلویزیون گفت: “این آگهی تازه و سرگرم کننده بود و همه عاشق آن شدند و برای ما حدودا پنج دقیقه زمان برد که آن را تقریبا صد در صد انتخاب کنیم.”
سال بعد از آن، بادوایزر در جشنواره ی کن، جایزه ی شیر برنز را به خاطر برنامه ی تبلیغاتی “در چه حالی؟” که در واقع دنباله ی آگهی “چه خبر؟” بود، از آن خود کرد و آقای اگوست بوش چهارم، نایب رئیس بازاریابی شرکت آن هویزر- بوش Anheuser Busch بعنوان برترین مدیر تبلیغاتی سال برای آگهی بادوایزر و به دلیل ” ارائه ی تبلیغات متفاوت و خاص و با کیفیت دائمی در طول چند سال اخیر” شناخته شد.
یک دقیقه صبر کنید! آیا آگهی “چه خبر؟” و “در چه حالی؟” باعث فروش بادوایزر شدند؟ در حقیقت فروش بشکه ای بادوایزر در ایالات متحده طی دهه ی گذشته هر سال اُفت داشته است. رقم فروش آن ۵۰ میلیون بشکه در سال ۱۹۹۰ به کمتر از ۳۵ میلیون بشکه در سال ۲۰۰۰ رسیده است.
بادوایزر در چه حالی؟ آنچه که سیر ترقی پیموده، بادلایت Bud light( ماءالشعیر کم کالری بادوایزر) بوده است. در دهه ی گذشته فروش بادلایت هر سال بالا رفته است به گونه ای که از ۱۲ میلیون بشکه در سال ۹۰ به ۲۲ میلیون بشکه در سال ۲۰۰۰ رسیده است و به احتمال زیاد در آینده ی نزدیک فروش بادلایت از بادوایزر معمولی بالاتر خواهد رفت.
خوب پس چرا جایزه ی بزرگ به تبلیغات بادلایت تعلق نگیرد؟ هر چه باشد فروش این محصول بیشتر شده است و اگر تبلیغات بادوایزر باعث بالا رفتن فروش آن نشده، پس مستحق پاداش نیست.
ممکن است شما روان شناسی جامعه ی خلاق هنری را درک نکنید. تبلیغات هنر است و هیچ ارتباطی به فروش ندارد. شما با وارد کردن منافع تجاری، روند فعالیت آن را مخدوش میکنید.
به جز یک مورد، هیچ کدام از برنامه های مخصوص جوایز بزرگ تبلیغات، در اهدای جایزه، به جز خود آگهی به نکته ی دیگر توجهی ندارد. موارد دیگری که در یک آگهی مهم است، مثل اهداف آن یا به وجود آوردن آگاهی تازه در مخاطب، در انتخاب بهترین آگهی از نگاه داوران نقشی ندارد. (آن یک مورد استثناء، جایزه ی اِفی Effe است که توسط شعبه ی نیویورک سازمان بازاریابی آمریکا اهدا می شود.)
ممکن است حدس بزنید که همکاران خلاقی-هنری تبلیغات، به ندرت درباره ی بردن جایزه ی اِفی (مخفف واژه ی Effectiveness یا تاثیر گذاری) لاف می زنند.
شاید شرکت آن هویزر- بوش، روی تبلیغات بادلایت بیشتر از بادوایزر سرمایه گذاری کرده باشد! البته در حقیقت موضوع عکس این است. در پنج سال گذشته این شرکت ۵۰ درصد بیشتر از تبلیغات بادلایت، روی تبلیغات بادوایزر هزینه کرده است.
(منبع: سقوط تبلیغات و ظهور روابط عمومی، آل ریس_لورا ریس)
ادامه ی مقالات روابط عمومی (PR) را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید