بازاریابی محتوایی: آیا رسانه های سنتی مشکل نقدینگی دارند؟
بازاریابی محتوایی: آیا رسانه های سنتی مشکل نقدینگی دارند؟
در اوایل سال ۲۰۱۳، (IAB(interactive Advertising Bureau یک رویداد یک روزه در خصوص کسب و کار رسانه در ارتباط با بازاریابی محتوایی برگزار کرد. در این رویداد، مدیر یکی از نشردهنده ها Publisher ایستاد و اعلام کرد: “ما به هیچ عنوان منابعی را که کارفرمایان تبلیغاتی ما در اختیار دارند، نداریم. ما توانایی استخدام ژورنالیست کاربلد و انجام تحقیقات مورد نیاز برای کارهای تبلیغاتی که می گیریم، نداریم؛ اما آن دسته از دوستان ژورنالیته ی من که به واسطه ی مشکلات مالی از بین رفتند، مشغول پیدا کردن شغل مناسب هستند.”
مبتنی بر Advertising Age، پی اند جی Procter & Gamble بیشترین هزینه ی تبلیغاتی را در سال ۲۰۱۱ در یک کلیپ تبلیغاتی به مبلغ ۵ میلیارد دلار، هزینه کرد. صرفا برای اینکه مقیاس دستتان بیاید، درآمد کل شرکت نیویورک تایمز، که شامل نیویورک تایمز و بوستون گلوب Boston Globe می شود، در سال ۲۰۱۲، ۲ میلیارد بود؛ به عبارت دیگر پی اند جی به تنهایی ۲.۵ برابر درآمد سالانه ی آنها صرف تبلیغات کرد (صرفا تبلیغات!).
برای تبیین بیشتر موضوع، شرکت اپل Apple در فوریه ی سال ۲۰۱۳، ۱۳۷ میلیارد دلار در حساب جاری خود در بانک داشت. شرکت اپل توانایی خرید شرکت نیویورک تایمز را دارد و می تواند به راحتی با مابقی پول نقد خود به هر آنچه می خواهد اقدام نماید.
تام فورمسکی Tom Foremski، گزارشگر فنی ZDNet معتقد است؛ بازاریابی محتوایی (رسانه های شرکت) می تواند پاسخی به مشکلات مالی ژورنالیست واقعی باشد. آقای فورمسکی مدعی است که از آنچنان پول و نفوذی برخوردارند که باعث حذف شرکت های سنتی رسانه ای خواهند شد.
به طور مشخص، آقای فورمسکی تلاش فزاینده ی اخیر رسانه ی فرفکس Fairfax استرالیا را برجسته می نماید. “نگاهی به استرالیا بیندازید؛ جایی که جینارینه هارت، یکی از مولتی میلیاردرها و منتقدان صنعت معدن در مناقصه ای در تلاش است رسانه ی فرفکس، ناشر روزنامه های برتر را برای تحت کنترل درآوردن نیروهای مخالف استخراج معدن بکار بگیرد. با ضعیف شدن روزنامه ها و سایر رسانه های سنتی، از این پس بیش از پیش شاهد چنین اتفاقاتی خواهیم بود.”
سیمون سپورول Simon Sproule، رئیس بازاریابی جهان نیسان Nissan، سال هاست تیم بازاریابی محتوایی خود را شکل داده است و در تلاش است تا جایگاه نیسان را بعنوان یک منبع مورد اعتماد تامین کننده ی اطلاعات برای مشتریان بالقوه و بالفعل تثبیت نماید.
در عین حال، او تمایلی به سرمایه گذاری در رسانه های پولی ندارد: “من این اطمینان را ندارم که شرکت های خبری سنتی، توانایی حرکت به سوی مدل های کسب و کاری جدید را داشته باشند.”؛ “برای چه می بایست حجم عظیمی سرمایه را در اختیار شرکت هایی که در حال سقوط هستند، قرار دهم؟”
نکته اینجاست؛ بازار رسانه های سنتی، جایی که مصرف کنندگان عادت داشتند غالب اطلاعات مورد نیاز خود را از طریق آنها تامین کنند؛ در دراز مدت، منابعی را که شرکت های غیر رسانه ای دارند، در اختیار ندارند. برندهایی مثل نیسان در حال جهش به سمت این فرصت هستند.
(منبع: بازاریابی محتوایی، جو پولیتسی)
ادامه ی مقالات بازاریابی محتوایی را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید