پنیر مجانی فقط در تله موش است

پنیر مجانی فقط در تله موش است

اگر نسخه ی اصلی فیلم تایتانیک در سال ۱۹۹۸ یا نسخه ی سه بعدی آن در سال ۲۰۱۲ را دیده باشید یا در نسخه ی واقعیت مجازی آن در سال ۲۰۲۰ حضور یابید، پایان داستان را میدانید. کشتی غرق می شود و عده ای می میرند. وقتی امروزه سراسر دنیا را نظاره می کنید و می بینید دولتها چطور بودجه هایشان را مدیریت و اقتصاد را دستکاری می کنند، پیش بینی پایان این ماجرا خیلی کار سختی نیست.

اقتصادها فرومی پاشند و مردم متضرر می شوند. البته افراد بسیار دیگری ثروتمند خواهند شد. اینها همان کسانی اند که ریسک می کنند، به استقبال تغییر می روند و از روندها جلو می زنند. الگوها تغییر خواهند کرد، چالش هایی به وجود خواهند آمد و مانند همیشه کسانی که راهکار ارائه دهند موفق خواهند شد.
موفقیت واقعی همیشه بر اساس تبادل ارزش به ازای ارزش حاصل می شود. همه به دنبال افراد و شرکتهایی خواهند بود که مشکلات را حل می کنند.

ولی تاکتیک های قدیمی (مانند گذاشتن پول در حساب پس انداز، خرید اوراق قرضه ی دولتی و تکیه به برنامه های بازنشستگی دولتی) که پیش از این تاکتیک های بدون ریسک بودند امروزه ریسکی به حساب می آیند. بسیاری از دولت های امروزی به تئوری های اقتصادی کینزی عمل می کنند. با وجود اینکه این تئوری ها به شدت پذیرفته شده اند، جوابگو نیستند. فلسفه ی این تئوری ها این است که دولتها نه تنها سازوکار بازار را بهتر می دانند (که حرف چرندی است) بلکه می توانند از روی خیرخواهی اقتصاد را کنترل کنند (که حرف چرندتری است، چون نتایج مفتضحانه ی رویدادهای فعلی اثبات چرند بودن این حرف است).

هر روز کسانی که به دنبال بهترینها برای خودشان هستند، صدها میلیارد معامله انجام میدهند. فعالیت در سیستمی که ادعا می کند یک دولت مرکزی صلاح همه را می داند نه تنها مضحک بلکه خطرناک است.
این تئوری ها نشان میدهند که کشورها می توانند بیش از دخل خود خرج کنند و اگر با کسری بودجه تا درصدی از تولید ناخالص داخلی مواجه شوند، اشکالی ندارد. این مسأله با کار تحلیل گرانی که طی دوران حباب درآمدشان را بیشتر نشان می دادند فرقی نمی کند. این واقعیت که همه بخواهند باور کنند چیزی حقیقت دارد باعث نمی شود آن چیز حقیقی باشد.
کل افتضاح سیاستهای اقتصادی که دولت های امروز در پیش گرفتند کمتر از این جوک قدیمی احمقانه نیست: «در هر فروش ضرر می کنیم ولی اشکال ندارد، با فروش عمده آن را جبران می کنیم».

منبع: احتیاط در ریسک کردن است (رندی کیج)

سری مقالات احتیاط در ریسک کردن است را دنبال کنید.