ساعتی و خُردبین نباشید!

ساعتی و خُردبین نباشید!

در مطلب قبل تحت عنوان زخم‌هایی که مدیر بر تن خود می‌زند! اشاره به این موضوع کردیم که گاه مدیران خود مانع پیشرفت سازمان یا مجموعه‌شان می‌شوند. دقت بیش از اندازه، وسواسی بودن، تکروی و … از جمله بیماری‌های مدیریت است. اکنون خُردبین و ساعتی نبودن را به مدیران موفق پیشنهاد می‌کنیم.

رئیس خردبین:

اگر شما هر روز و وقت و بی‌وقت، به اتاق و محل کار مرئوسان خود سر می‌زنید بدون اینکه کاری داشته باشید، گاه و بیگاه به آن‌ها تلفن می‌زنید یا آن‌ها را به اتاق خود احضار می‌کنید و بدتر از آن، چند نفر از آنان را به عنوان خبرچین انتخاب و از آنان می‌خواهید تا از وضع و حال یکدیگر به شما خبر بدهند، در آن صورت شما رئیس خُرد و جزئی‌نگر هستید و اگر تاکنون افراد تحت نظارتتان از شما خسته و بیزار نشده‌اند، خیلی شانس آورده‌اید. چارۀ کار چیست؟ با معنا و مفهوم کل‌نگری آشنا شوید، نظارت خود را با استفاده از شیوه‌های مناسب(مثل اندازه‌گیری میزان بهره‌وری هر فرد در یک دورۀ معین زمانی)، اِعمال کنید. از جاسوس‌پروری در محیط کار خود جداً اجتناب نمایید؛ چون بدترین ضربه را از همین نقطه ضعف خود خواهید خورد.

رئیس ساعتی:

اگر عادت دارید هر بخش از فعالیت شبانه‌روزی خود را بدون استثنا فقط در ساعات معینی انجام دهید و مثلاً ۸ ساعت کار، ۸ ساعت خواب و ۸ ساعت نیز استراحت کنید، احتمالاً رئیس ساعتی هستید. چون تفکیک بدون چون و چرای فعالیت‌های گوناگون زندگی در عمل، امکان‌پذیر نیست، شما با مشکلات گوناگون مواجه خواهید شد و سازمان محل کارتان نیز، زیان خواهد دید. چارۀ کار چیست؟ به خودتان اجازه بدهید که گاه در هنگام استراحت، در رابطه با حل مشکلی که در محیط کار با آن مواجه شده‌اید، فکر کنید و اگر راه‌حل مناسبی به ذهنتان رسید، آن را یادداشت نمایید. در محیط کار نیز می‌توانید حتی چند لحظه هم که شده، به ذهن خود استراحت بدهید و با چند دقیقه وانهادگی ذهنی و عضلانی، نیروی بیشتری برای کار کردن، پیدا کنید.

(منبع: روان‌شناسی مدیریت تألیف دکتر محمود ساعتچی)